Rusland
Rusland: pleinen, paleizen en een portie kunst
Ruim een jaar terug kwam hij in onze woonkamer terecht: een grappige globe met voor ’s avonds een lampje erin, zodat alle
landen van de wereld goed zichtbaar zijn. Een cadeau van vrienden omdat zij dachten dat Bert niet altijd even goed wist
waar hij was geweest of naar toe zou gaan op reis. Zo kon hij zijn topografie bijspijkeren, dus sinds die tijd staat het land in
zicht waar we heen gaan. Dat land was nu zeer goed in beeld,
want als je besluit het grootste land ter wereld te bezoeken
dan heb je een flink stuk van de aardbol te pakken. Rusland
trok ons niet echt aan, maar wel de stad Sint Petersburg met
dat grote paleis vol kunst. Tegenwoordig vooral als stedentrip
in combinatie met Moskou en omdat we ook wel eens op het
Rode Plein wilden staan was de beslissing snel genomen.
Twee steden in dat maar liefst 17.098.242 km² grote land,
vroeger bekend als de Sovjet Unie en nu dus Rusland.
Een flink hotel
De Lufthansa brengt ons via een tussenlanding in Frankfurt
naar Sint Petersburg en na een vlotte douaneafhandeling, niet
verwacht na de uitgebreide visumprocedure vooraf in
Nederland, konden we met de bus mee naar het hotel.
Het is al donker en de straatverlichting is sober, dus we zien
niet veel van de omgeving. We komen uit bij een flink hotel, naar wij later horen met meer dan 1000 kamers, het
Pribaltiskaya Hotel oftewel een Park Inn zoals de verlichte letters bovenop de kolos melden. Gelegen aan de Finse Golf en
inderdaad zien we de volgende ochtend de zee als we op weg zijn naar het ontbijt. En met 1000 kamers zien we ook de
grootste ontbijtzaal ooit, die vooral bevolkt lijkt door Chinezen en Japanners.
Paleis vol klatergoud en kunst
De eerste excursie gaat naar de Hermitage, waar we worden rond geleid door de Russin die Nederlands heeft gestudeerd.
Ze spreekt het goed, alleen met een monotoon stemgeluid, wat wij niet gewend zijn omdat we in ons enthousiasme vaak alle
toonaarden aanslaan. De Hermitage is gelegen aan het ruime Paleisplein met in het midden de bijna 50 meter hoge
Alexanderzuil. Via de overdadig versierde Jordaantrap gaan we naar de eerste verdieping. Wat een aankleding, zoveel goud
en beelden, wat een uitstraling voor een entree.
De gids neemt ons mee van de ene naar de andere zaal; ze
zijn allemaal verschillend gedecoreerd en van kunst voorzien.
Het is teveel om op te noemen, maar naast de zaal met de
Rembrandt van Rijn collectie zien we ook andere Hollandse
meesters zoals Ruysdaell, Vincent van Gogh en Jan Steen.
Daarnaast is er werk van over de hele wereld en maken
Picasso, Matisse, Renoir en Gauguin deel uit van de collectie.
Enorme werken van Rubens, maar daar heb je ook wel een
lijst voor nodig… anders passen die weelderige vrouwen er
niet in. Verder naast schilderijen ook beelden, Michelangelo,
en er is een zaal met voorwerpen uit Egypte, waaronder
sarcofagen en een mummie.
Het is teveel om op te noemen, we kijken ons ogen uit en
maken foto’s. Dat mag in de meeste zalen, niet altijd met flits,
maar je kunt het één en ander vastleggen. We brengen een groot deel van de dag door in de Hermitage en komen tot de
conclusie dat het een enorme indruk heeft gemaakt. Van te voren lees je erover en je probeert je er iets bij voor te stellen,
maar de ‘waarheid’ is dat het je overweldigt. Dit is groots van formaat, uitstraling, decoratie en kunst.
Humphrey Bogart restaurant
In de namiddag slenteren we door de stad, doen een drankje
in een Engelse Pub en gaan op zoek naar een plek om te
eten. We hebben een Marco Polo gidsje bij ons en zijn vlakbij
een restaurant genaamd Bogart’s waarover gemeld staat dat
het eten redelijk is en er een aangename sfeer heerst. Het
boekje drukt zich simpel uit, want we vinden een geweldige
plek die zijn naam te danken heeft aan Humphrey Bogart, de
legendarische filmacteur uit de vorige eeuw. Er is ooit een
groot krantenartikel over hem verschenen en met deze krant
zijn een groot deel van de wanden in het restaurant beplakt!
Verder Bogart op posters en in fotolijstjes.
Levensgrote Oscar beelden
Middenin de zaak een filmscherm geflankeerd door twee
grote Oscar beelden. Niet zolang terug zagen wij nog de film
Casablanca en het is wel heel toevallig dat ik als filmrecensent
in een gelegenheid zoals dit terecht kom! De vriendelijke serveerster spreekt enigszins engels, dit maken we meer mee in
Rusland, maar ze doet erg haar best. Omdat we het leuk vinden dat we dit tentje hebben gevonden laten we de Marco Polo
gids zien en ze blijken er niet van op de hoogte dat ze erin staan.
We eten er erg lekker en zijn voor drinken en een
voorgerecht, hoofdgerecht, kaasplankje, Irish Coffee (Bert)
en Rum Coffee (Jo) ongeveer negentig Euro kwijt. Dat is
werkelijk een koopje voor deze kwaliteit in een stad die in de
Top Tien van duurste steden ter wereld staat. Dus…
aanrader, als je ooit van plan bent Sint Petersburg te
bezoeken.
Bezienswaardigheden in de stad
Een dag later staat er een stadsrondrit langs de
bezienswaardigheden op het programma. Niet gek om dit
georganiseerd met een bus te doen, want een aantal dingen
liggen uit elkaar en dat kost veel tijd met openbaar vervoer.
Daarbij ook veel uitleg, heel veel uitleg. Marina, de
Russische gids, praat (nog steeds monotoon) aan één stuk door over alles wat we tegenkomen, inclusief de hele
vaderlandse geschiedenis. Ze goochelt met jaargetallen en gebeurtenissen dat een lieve lust is en één ding valt mij hierbij
op: het is alles Peter de Grote wat de klok slaat! We komen langs sfinxen beelden aan het water, torentjes met Nautische
elementen, een winkel met gratis koffie en toevallig ook veel spuuglelijke souvenirs en gaan dan naar de Petrus en Paulus
vesting. Gelegen op een klein eiland in stervorm, net zoiets als Naarden, en van hieruit is ooit de groei van Sint Petersburg
begonnen. In de bijbehorende kerk liggen alle grote tsaren van Rusland begraven.
Rondzwerven
Na de lunch gaan we zelf ons gang in het gebied nabij de Hermitage en besluiten Bert en ik de Izaäk Kathedraal te
bezoeken. Een imposant bouwwerk vol goud, marmer, edelstenen en ander duur spul. Bouwtechnisch een hoogstandje en
natuurlijk gaan wij ook enthousiast naar boven. De colonnade is 43 meter hoog, dus ruim 200 traptreden via een wenteltrap,
maar dan heb je ook een magnifiek uitzicht over de stad.
Jammer voor de foto’s dat het grijs weer is en wat miezert.
Vervolgens dolen we door de stad, langs grachtjes en over
bruggetjes want Peter de Grote liet de stad naar Amsterdams
model bouwen.
We komen langs de Russisch Orthodoxe kerk met zijn
kleurrijke hoedjes. Er tegenover zijn bruggen met hetzelfde
fenomeen wat we laatst ook in Vilnius zagen: hangsloten van
geliefden aan de brug. Dit is werkelijk een trend die over de
hele wereld gaat.
Peterhof: Versailles van Rusland
De laatste dag in Sint Petersburg gaan we de stad uit naar
‘het Versailles van Rusland’ en dat heet hier Peterhof. Een
prachtig zomerverblijf met paleizen, tuinen, beelden,
waterpartijen met fonteinen. Gebouwd in de periode van 1714 tot 1723 en toen geliefd bij de tsaar en zijn familie. Nu vooral
bij de toeristen, er komen er dik 4 miljoen per jaar, gelukkig meest in de zomermaanden dus we hebben alle rust om rond te
kijken en te wandelen in de tuin die getooid is in herfsttinten. Kleine laantjes, grappige prieeltjes, een druk rond hollend
eekhoorntje en een mooie plek om foto’s te maken. Dat
bedenken de bruidsparen ook, we zien er verschillende
rondhollen voor hun trouwboek.
Nachttrein naar Moskou
Die avond vertrekken we om precies 00.20 uur met de
nachttrein naar Moskou. We delen een coupé met een ander
stel, daarin vier iets te smalle bedden en een tafeltje waar de
ontbijtboxen al op klaar staan. Via de uitschuiftreden weet ik
met klim en klauterwerk het bovenste bed te bereiken en
dommel de nacht door tot ik wakker schrik rond acht uur.
Ontbijtje, deootje, tandenpoets, lenzen in en dan lopen we
precies om 09.00 uur het station van Moskou binnen… de
zon schijnt en het is 20 graden!
Een kerkhof vol beroemdheden
Er is weer een gids en omdat we pas na 14.00 uur in het hotel kunnen gaan we eerst wat bezienswaardigheden bekijken.
Op onze nuchtere maag beginnen we met een begraafplaats! Het is de Novodevitsji-begraafplaats, een plek waar veel
beroemde Russen hun laatste rustplaats hebben gevonden. De meeste graven zijn groots met enorme beelden erop,
waarbij de overledene is afgebeeld. We zien o.a. vliegtuigbouwer Toepolev, de schrijver Tsjechov, Raisa Gorbatsjov en ook
een enorm kunstwerk waar Jeltsin onder schijnt te liggen. Het
is een groot kunstwerk in de kleuren bruin, blauw en wit en
neemt wel 25 vierkante meters in beslag, maar ja… het was
ook een enorme vierkante vent!
Na het kerkhof volgt een stop bij een nonnenklooster wat mijn
man de opmerking ontlokt dat ‘het nog geen 11.00 uur in de
ochtend is en hij nu al een kerkhof en nonnenklooster voor
zijn kiezen heeft’…
Rode Plein, Kremlin en de Metro
De overige dagen zien we in Moskou de plekken in het echt
die we uit het journaal kennen: het Rode Plein en het Kremlin.
Ik had mij er nooit zo in verdiept en was dus altijd in de
veronderstelling dat het Kremlin één groot (regering)gebouw
achter een muur zou zijn, maar het is anders. Achter die hoge
muren bevinden zich gebouwen, kerken, pleintjes en zelfs een plantsoen. De kathedralen bevatten muurschilderingen en
fresco’s van onschatbare waarde, maar ik vind ze niet mooi en ben nog steeds vol van de Hermitage en Peterhof en dan is
zo’n kerk niet echt boeiend genoeg.
Wel boeiend in de stad Moskou is de ondergrondse, de Metro. Niet zozeer de voertuigen zelf, maar wel de metrostations,
die heel verschillend maar meestal prachtig gedecoreerd zijn. Met de Metro is al in de vorige eeuw in de jaren ’30 begonnen,
dus het is een heel oud netwerk. En nog steeds hier en daar
voorzien van oude elementen, zoals plafonnières en
kroonluchters van jaren her, echt heel speciaal.
Wisseling van de wacht
Buiten de muur van het Kremlin zagen we de wisseling van
de wacht en daarbij kregen we het idee in een flashback te
zitten. Exact hetzelfde plaatje met drie benenzwaaiende
militairen die ‘presenteer geweer’ doen, de wacht wisselen
en weer weg marcheren; we zagen het in Cuba bij het graf
van Marti. Het ging daar op precies dezelfde wijze, alleen
dan met bombastische muziek erbij, hier doen ze het zonder
muzikale ondersteuning... wel bijzonder.
Zo mooi als het bij aankomst was, zo snel sloeg het weer om
en werd het erg fris en viel er steeds meer vocht uit de lucht.
We zwierven door de stad, bezochten onder andere het Historisch museum, gelegen aan het Rode Plein en zochten naar
cafeetjes die er niet veel zijn. In Moskou viel het ons op dat er erg veel straten met dure merken waren, alle grote designers
van de hele wereld er zitten, de dames op enorm hoge hakken lopen te wiebelen en er heel veel grote bolide’s in het rond
rijden... maar een gezellig knijpie is er amper te vinden.
We aten er wel goed en soms ook wel apart, zoals het
donkerbruin gefrituurde brood dat we met knoflookteentjes
zelf moesten insmeren om knoflookbrood te krijgen!
Over ‘Selfservice’ gesproken...
Sergiev Posad in de Gouden Ring
De laatste dag maakten we nog een excursie naar het
‘Russische Vaticaan’ en dat is het klooster complex gelegen
in de stad Sergiev Posad, 70 kilometer van Rusland vandaan.
Het staat op de werelderfgoedlijst van Unesco, maar ziet er
weinig stralend uit in de onophoudelijke regenbui die nu
omlaag komt. Als we bij de rondleiding in de laatste kerk
arriveren, waar de botten en beenderen van de stichter
begraven liggen krijg ik visioenen van spare ribs en trek in een
lunch. Hoogtepunt van de dag wordt dan ook het restaurant om de hoek met een uitstekende wijn en een heerlijke lunch.
Het is de laatste dag van een week Rusland, waar we erg van genoten hebben en waarbij vooral Sint Petersburg een
onuitwisbare indruk op ons heeft gemaakt.